گل وبلبل همی دارم 

به دل هم غمی دارم

 در این محفل دوستی را که از بود ونبودش در آزارم 

نبودش چون فراغت هست چو بی تابی دوری هست 

بودنش غم به دل دارم که روی از من برگردان است 

***

باد صبا آمد برکنارم 

چه دیر آمد خبرآمدنش بر مزارم 

حال که کفن پوسیده است 

آن شیرین روی بر کوی ما می آید 

***

به خواب دیدم که روی برگرداندی زمن آه!

که شکست آینه ی فردای من

 قلبٌ،روحٌ،چشمِ گریان من 

اخم تو خنجری بر سینه ی نالان 

من ز فراغت خونین دیدگان من 

آه !که نابود شد آیند ه ی رویای من 

(پریسا)